Badanie wartości rolniczej odmian pszenżyta jarego i ozimego (Triticosecale Wittmack) do uprawy na ziarno i na kiszonkę w gospodarstwach ekologicznych oraz możliwości ograniczenia zawartości mikotoksyn w ziarnie (pszenżyta)

Kierownik projektu: dr inż. Roman Warzecha

Planowany okres realizacji: 11 miesięcy: 01.2016-11.2016

Założenia i cel projektu

Polska jest światowym liderem w uprawie pszenżyta. Obecnie powierzchnia uprawy pszenżyta wynosi około 1,25 mln hektarów, z czego pszenżyto ozime zajmuje około 1 mln ha, a pszenżyto jare około 250 tysięcy hektarów. W wykazie ekologicznego materiału siewnego prowadzonym przez PIORIN są tylko 2 odmiany pszenżyta jarego (Dublet i Nagano).

Zaletą pszenżyta, w stosunku do innych zbóż,  jest stosunkowo wysoki udział białka o korzystnym składzie aminokwasowym, co przekłada się na jego wysoką wartość żywieniową. Ziarno pszenżyta jarego zawiera mniej włókna  niż ziarno jęczmienia czy owsa. Charakteryzuje się wysokim współczynnikiem strawności. Pszenżyto może być uprawiane na glebach słabszych i niższym pH, a więc takich jakie dominują w Polsce. Jest zbożem, które przy niższych nakładach, pozwala uzyskać relatywnie wysokie plony ziarna o wyższej strawności.Te cechy, oraz wysoka zdrowotność,  szczególnie predestynują pszenżyto jako zboże paszowe do uprawy w gospodarstwach ekologicznych. Ponadto w różnych krajach z uwagi na dużą biomasę,  pszenżyto jest uprawiane dla zwierząt na kiszonkę z całych roślin i na siano, również na bezpośredni wypas przez bydło. W warunkach polskich biomasa pszenżyta jarego może być wartościowym źródłem objętościowej i energetycznej paszy węglowodanowo-białkowej w formie zielonki, siana lub kiszonki do żywienia zwierząt przeżuwających – bydła mlecznego, opasowego, kóz i owiec, zwierząt jeleniowatych.

Głównym celem badań będzie określenie przydatności polskich odmian pszenżyta do uprawy na ziarno i biomasę zbieraną w fazie dojrzałości ciastowatej ziarna do produkcji pasz ekologicznych. W wyniku przeprowadzonych badań zostanie również udoskonalona agrotechnika pszenżyta do warunków gospodarstw ekologicznych.

Efektem końcowym powinno być również zwiększenie wiedzy producentów o ekologicznej produkcji pszenżyta poprzez upowszechnienie wyników badań w postaci szerokiego udostępnienia danych.

Wyniki z prowadzonych badań będą dostępne w postaci raportu niezwłocznie po zakończeniu badań ( grudzień 2016).

Dostęp do strony i uzyskanych wyników jest bezpłatny.